Geçmişi “sokak”ta olanlara…
Geleceği “sokak”ta arayanlara…
Başucunda bir resim olsun!
Aradığın, özlediğin, anlam kazandığın, kendini bulduğun bir resim olsun başucunda.
“Altı üstü bir resim, benimle konuşamaz ya!” deme!..
Seninle konuşmaz ama inan yalnız kalmazsın başucunda bir resim varsa...
Baktıkça yalnız olmadığını, hatta çoğaldığını görüp hissedeceğin bir resim -solmuş sararmış da olsa- mutlaka vardır bir yerlerde.
O resim, eğer o resimse, seni kendinle buluşturur, seni senle konuşturur.
Bir düşünsene, kaç kez kendinle buluşabildin bugüne dek?
Ve yaşamında kaç kez, sen seninle açıkça konuşabildin?
İhtiyacın yok mu bu buluşmaya, konuşmaya?
Sen de biliyorsun aslında, yaşadığımız bu karanlık günlerde en çok ihtiyaç duyduğumuz, hatta yarım yamalak da olsa yapmaya çalıştığımız ama bir türlü sonuçlandıramadığımız bu değil mi?
Bir de kitap olsun başucunda mutlaka ve mümkünse şiir olsun…
Çünkü şiir kaçmaya da saklanmaya da izin vermez.
Yenilgi yürekte ıssızlık, bilinçte karanlık-dipsiz kuyular demektir.
İşte kimsesizliğin ve kimliksizliğin pusuda beklediği bu ıssız ve karanlık köşeler-dipsiz kuyular ancak şiirle ışığa kavuşur.
2022 de aşamadığımız duvarların önünde geçti…
Belirsizliğin, örgütsüzlüğün ve korkunun inşa ettiği bu duvarları aşmanın yolu öncelikle bir kimliğe, bir bilince sahip olmaktan geçiyor.
Duvarların arkası sokak.
2023 sokakların yılı olsun…
