Sen beni kucakladın acımı dindirmek istedin,

Geçmedi saatler, batmadan gün acıma acı ekledin

On bir gün sonra sende kızım Melek‘im gibi

Yıldızlara yolculuğa çıktın.

Yeryüzü mü yetmedi, sevgimizde mi yetmedi

Huzuru ay ile güneş arasında bulacağınıza

Karar verdiniz?

**********

Neden bu haksızlık Orhan?

Seni ve Melek’i biz hep yer, gök ve güneş kadar sevdik

Ve sizin için ölüme dahi yürümeye hazır olduğumuzu biliyordunuz.

Gözlerinizi yeryüzüne açtığınızdan beri

Yüreklerimizde oluşunuz mutlu ediyordu bizi.

Ah Melek, Ah Orhan

Bizi güzel anılarınızla yaşamaya mahkûm ettiniz.

**********

Ah Orhan

Sen yaşam sevinci ve tutku dolu bir çocuktun,

Gerçekler, eşitlik ve bilim senin yürüdüğün ana yoldu.

Sen çevreni aydınlatmak için çalıştın.

Seninle daima gurur duyduk.

Seninle amca, yeğen olmaktan öte, kardeştik

Ve yoldaştık.

Ayrıldığın her saniye özledim seni.

**********

Çok yoruldun kalp krizi geçirdin defalarca.

Gençleri eşitliğe, bilime teşvik etmek için durmadın.

Kendini halkına adanmış bir can olarak gördün.

Bitti yorgunluğun ve acın son buldu artık.

Huzur içinde yıldızlar arasında kuzenin Melek’in yanında uyu!

**********

Çocukken tuttun elimden koştun TÖS, TÖB-DER etkinliklerine

Yetmedi lise sıralarında başladın Halkın Kurtuluşu

Ardından Evrensel Gazetesini dağıtmak için bıkmadın koşuşturdun.

Çocuklarla top oynadın

“Parti Bayrağı daha daha yukarı”, diye bağırdın.

Ele avuca sığmayan bir çocuktun Orhan.

**********

Her fırsatta uyardım hastalığından dolayı seni

Hayat çoğu zaman yolumuza taş koyar,

Çevremizin amaçlarını her zaman anlamıyoruz,

Düşünü yaşadığın dünyanın zaferini görmeye yetmedi zamanın.

Sakın dünyadaki savaşı kaybettin diye üzülme

Biz daima birlikte yemin ettik

Gerçekleşecek bir gün ütopyamız

Ektiğin gerçeğin bilimsel tohumu çoğalacak

Sonsuzlukta yine buluşacağız

**********

Ah Orhan

Bir çocuğu kaybetmek yaşamda en zor şeydir

Boşuna dememişler “Allah kimseye evlat acısı vermesin”

Önce Melek, ardından sen, hangi sözcükler bunu anlatabilir?

Bizi bu kadar erken terketmeniz haksızlık değil mi?

Sen benim sevgili yeğenim, kardeşim, yoldaşımdın

Melek çılgın kızımdı onun sınır tanımazlığını da sevdim

Şu andan itibaren sesin yıldızlardan akan rüzgârla fısıldıyor kulaklarıma,

Bizi yıldızlardan izle, sevgili yeğenim, kardeşim, yoldaşım!

**********

Kendisine halk şairi diyen bu amcan, seninle anılarında ve şiirlerinde konuşacak

Gözyaşını akıtarak Orhan diye adını yazacak

Hak ettik mi bu acıyı

Senin için ve Melek için ne kadar yas tutsam dönmeyeceğinizi biliyorum

Ama bilirsiniz sizi koşulsuz sevdim.

Sen en son benimle vedalaşırken sonsuzluğa gideceğini söylemedin.

Çok zor oldu seninle ve Melek ile bu veda

Evlat acısına teselli yok Orhan

Yattığınız toprakta çiçekler açacak

**********

Ne baban, ne annen, ne de amcan yani ben gencim

Huzur içinde uyuyun

Yakında buluşuruz Orhan…

23.10.2020