Avlanan martıların çığlığıyla 
Uyandım şafak vakti
Yoktu denizin dalgası
Güneşin pırıltısı
El ele sahilde dolaşan sevdalılar
Küskün martılar karşılamıyor günü
Yer kalmamış sardunya çiçeğine
Paslı demir
Ve beton sarmış sahilleri
Öksüz boynu bükük çocuklar gibi
Duruyor tek tek kalan ağaçlar

Kurumuş narinciye bahçeleri
Bir bir kül oluyor ormanlar
Yuvaları ateş içinde çığlık çığlığa
Serçem
Güvercinim 
Bülbülüm

Eriyen kar suları değil 
Oluk oluk akan kan dağlarımdan
Masamda defterim - kalemim
Kitaplarım birer yaralı kuş sanki
Pencereden izliyorum gelip geçenleri
Deniz vurgunu sap sarı yüzleri
Titriyor dudakları genç kızların
Çekilen acı, solgun güllerin yüzü
Yerin gögün utancı olmuş
Şarkılar boğulmuş yaralı martı çığlığına
Çocuklar 
Martılar ve yüreğim hüzn içinde...

Nisan 1998