SOL MEDYADA, SENDİKACILIKTA VE TİP’TE YOLDAŞIMDI
Doğan Özgüden
Türkiye’nin sosyal mücadeleler tarihinde hem sosyalist gazeteci, hem de sendikacı olarak müstesna bir yeri olan Kemal Sülker’i bundan 24 yıl önce, 2 Aralık 1995'de kaybetmiştik.
Türkiye’de Amerikancı gangster sendikacılığına karşı sürekli mücadele veren Sülker 1967’de kurulan Devrimci İşçi Sendikaları Konfederasyonu (DİSK)’in ilk genel sekreteriydi.
Sülker’le tanışmam, 1963’teydi. Kendisi İstanbul’daki Gece Postası Gazetesi’nde yıllarca “işçi sayfası” yapmıştı. 1963 yılında İzmir’den İstanbul’a geldiğimde Gece Postası'nda yazı işleri müdürlüğünün yanı sıra işçi yazıları yazmayı da üstlenerek Sülker’in halefi olmuştum.
İstanbul Gazeteciler Sendikası’nın üyesi olarak sendikal mücadelede de Sülker’le birlikteydik.
1964’te yapılan Türkiye İşçi Partisi’nin 1. Kongresi’nde Genel Yönetim Kurulu’na Sülker’le birlikte işçi kesiminden seçilmiştik.
Ant Dergisi’ni yönettiğim yıllarda da Sülker dergiye yazılarıyla sürekli katkıda bulunmuştu. 1968’de yayımladığımız Nazım Hikmet’in Polemikleri ve Sabahattin Ali Dosyası Sülker’in titiz araştırmacılığının ürünüydü.
Sürgün yıllarında ayrı düştüğümüz Sülker’le son olarak 1987 yılında Uluslararası Sosyal Tarih Enstitüsü (IISG)’nin Türkiye sol hareketinin tarihi üzerine Hollanda’da düzenlediği bir konferansta konuşmacı olarak bir araya gelmiştik.
Sağlık durumunun son derece kötü olmasına ve zorlukla yürüyebilmesine rağmen yaşadıklarını ve bildiklerini anlatmak üzere kalkıp gelmişti.
Sülker’in Türkiye sol hareketi ve sosyal mücadeleleri üzerine müstesna arşivi Amsterdam’daki IISG’de bulunmaktadır.
Vikipedi'nin verdiği bilgilere göre:
25 Kasım 1919’da Antakya'da doğmuş olan Kemal Sülker ilk ve orta öğrenimini o kentte, lise eğitimini İstanbul'da Kabataş Erkek Lisesi'nde tamamlamıştır.
Hukuk ve Edebiyat fakültelerinde yüksek öğrenim görürken 1943'de gazeteciliğe başlayan Sülker, Tan gazetesine yazdığı dönemde sosyalist fikirleri nedeniyle faşizan baskıların hedefi olmuştur. İstanbul Sıkıyönetim Komutanlığı'nın verdiği kararla önce Konya’ya, ardından Antakya ve Tokat’a sürgün edilmiştir.
1947 yılında İstanbul'a döndükten sonra Gece Postası, İkdam, Son Telgraf, İşçi Hakkı, Türkiye Birlik gazetelerinde çalışmış, Yeni Edebiyat, Yürüyüş, Barış, Yurt ve Dünya, Gün, Yeryüzü, Forum, Sosyal Adalet, Eylem, Ant, Emek, Ortam, Vatan ve Cumhuriyet’e araştırmalar ve edebi yazılar yazmıştır.
Sülker aynı zamanda Türkiye Yazarlar Sendikası'nın kurucularındandır.
2 Aralık 1995'te hayatını kaybeden Sülker’in kabri Tuzla Mezarlığı'nda bulunmaktadır.
Sülker'in başlıca yapıtları:
• Türkiye Sendikacılık Tarihi (1955)
• Dünyada ve Türkiye'de İşçi Sınıfının Doğuşu (1966)
• Dünyada ve Türkiye'de İşçi Sınıfı (1966)
• Dünyada ve Bizde Sendikacılık (1966)
• 100 Soruda Türkiye'de İşçi Hareketleri (1968)
• Nâzım Hikmet'in Polemikleri (1968)
• Sabahattin Ali Dosyası (1968)
• Nazım Hikmet Dosyası (1974)
• Sendikalar ve Politika (1975)
• Şair Nâzım Hikmet (1975)
• Nâzım Hikmet'in Gerçek Yaşamı (1976)
• Türkiye'de Grev Hakkı ve Grevler (1976)
• İki Konfederasyon: Türk-İş ve DİSK (1976)
• Nâzım Hikmet'in Sahte Dostları (1976)
• 15- 16 Haziran Türkiyeyi Sarsan İki Uzun Gün (1980)
• Anılara Yolculuk (1983)
• Savaş Yıllarında Bir Sürgün (1986)