AKP kurulduktan itibaren 6-7 gruptan oluşan sosyal ve kitlesel bir yelpazenin ifadesiydi. Bu gruplardan ikisi, umutların söndürüldüğü bir aşamada tamamen ve önemli ölçüde bu siyasi oluşumu terk etmiş bulunuyor. Bunlardan biri, her kesimden ‘yetmez ama evet’ciler, diğeri de Kürt halkıdır.16 Nisan 2017 tarihi öncesi parti de kalanlar ise şunlardır:
1- AKP’nin Milli Görüşçü olarak ifade ettiği ama bizim Radikal islamcı dediğimiz tarikatçı, ‘dindar ve kindar’ taraftar kitlesi. Bunlar AKP’nin mayasını oluşturmaktadır. Bunların önemli bir kesimi IŞİD anlayışını sadece savunurken, belli bir kesim de devlet desteği olduğu müddetçe harekete hazır şeriatçı militanlardan oluşmaktadır. Bunların seçmen içerisindeki oranları %10 civarıdır.
2- Partinin ikinci geniş(heterojen) ve büyük kitlesini ise her boydan iş adamları oluşturmaktadır. Menderes’in tarımda makineleşme, Demirel’in elektrifikasyon ve Özal’ın telekomünikasyon aracılığıyla kendilerine bağladığı iş dünyası, esnaf vb. kesimleri AKP, her alanda yasal ve yasadışı olarak ağırlık verdiği inşaat (yol, köprü, bina, geçit, kanal vb.), partizanca bir ihale, devlet desteği vb. hortumlamalar aracılığıyla peşine takmış bulunuyor. Bunların önemli bir kesimi Anadolu Kaplanları denilen dindarlardan oluşurken çoğu da eski solcu, liberal, CHP ve diğer etnik, inanç gruplarından ve büyük iş dünyasındaki kişilerden oluşmaktadır. Ortak payda: ticaret ve kişisel çıkarlardır. Bunların seçmen içerisindeki oranı %20 civarındadır.
3- AKP’nin bir diğer destekçisi grupta, ezilen ve küçük-burjuva sınıflardan(aynı zamanda değişik etnik ve inanç gruplarından) oluşan hizmete önem veren(milliyetçi vb.) kesimlerdir. Duble yol, geçit, tünel, köprü, hastane, Adliye Sarayı vb. hizmetleri ülke için bir kazanç olarak görüp AKP taraftarı olan bir kesim mevcuttur. Bunların seçmen içerisindeki oranı %3-5 civarındadır.
4- Dördüncü taraftarlar ise, her sınıfsal, etnik, cinsel ve inanç gruplarından oluşan organik çıkar ilişkisi olanlardır. Bunlardan kimisinin çocuğu, eşi, anne veya babası ve de yakın akrabası, Devlet kurumlarında, AKP’li Belediyelerde veya AKP’li iş adamlarının işyerlerinde çalışmaktadır. İktidara göbekten bağlı olup kraldan çok kralcıdırlar. Bunların oranı da %5-6 civarındadır.
5- Bu grup genellikle ezilen ve sömürülen ve küçük-burjuva sınıfın alt kesimlerini oluşturmaktadır. Bunlar düzenli veya düzensiz devlet, belediye ve AKP yandaşı iş adamları aracılığıyla yardım ve destek almakta olup bunun karşılığında partiyi ve iktidarı desteklemektedirler. Bunların oranı da %5 civarıdır.
Yukardaki destekçileri topladığımızda 10+20+4+6+5= %45 çıkmaktadır. Ki bu da AKP’nin ortalama kitlesini bize verir. Koşullara bağlı olarak bu sayı, %49 veya %55 lere kadar uzanır. Aslında 2 nolu grupta ciddi bir çözülme 16 Nisan Referandumuyla görülmüştü. Fakat bu seçim öncesi 3. Ve 5. Grup da bu erozyona eşlik etmektedir. Dipten gelen dalga nedeniyle AKP’nin oy oranı %30 civarındadır diyebilirim. Bu da geriye 1. Grup%,9, ikinci grup %12, üçüncü grup %2, dördüncü grup %5, beşinci grup%4 toplam %32 destekçi kaldığını göstermektedir.
SEÇİM SONUCU VE MUHALEFETİN İKİDARI
Normal ve demokratik seçim sonucu: Muhalefet: % 63, İktidar: %37
Anormal, hileli ve baskıcı seçim sonucu: İktidar hacıyatmaz misali hep %51.
Muhalefet bu oyunu, Muharrem İnce’nin üslubu, performansı (ki İnce’nin dipten gelen dalganın şu an ki temsilcisi olduğunu söyleyebilirim)ve kitlesel çıkışlarla bozabilir. Tabi Selahattin Demirtaş ve diğer Muhaliflerin, özellikle de Sosyalistlerin desteğini alarak, RTE’nin ABD ile uzlaşıp iktidarda kalmasının yollarını kesebilir. Bunun için yapılması gereken; seçim sonuçlarını bağımsız olarak merkezileştirmek, YSK’nın bu sonuçlara uygun açıklamasını sağlamak, eğer YSK buna uymazsa sonuçları açıklayarak hileli ve sahte seçim sonuçlarını tanımayıp kendilerini iktidar ilan etmektir. YSK’nın yasa dışı seçim açıklamasına milyonlarca kitleyle itiraz edip sonucu tanımamak esas tutulması gereken halkadır. Eğer bu tuğla çekilirse zaten çürümüş olan duvar çökecektir.
S. Şahin POLAT
*Buradaki tahliller sosyal medya için özetlenmiştir.